Eline

 

 

Mijn dagboek: EERSTE MAAND

Dag 3
Een grote dag. Vandaag mag ik naar huis. Ze pakten me zo goed in dat ik bijna niets zag door de spleetjes van mijn ogen. Maar zelfs zo kon ik niet anders dan teleurgesteld zijn over het huis. In die negen maanden ronddobberen in de baarmoeder heb je niet veel om over te denken, ik ben bang dat ik af en toe droomde over geboren worden in gefortuneerde kringen. Mijn gedachten gingen zelfs een enkele keer in de richting van de koninklijke familie … Maar ach, wat kan je eraan doen? …

Dag 4-5
Deze twee dagen zijn gevuld met bezoekjes van mensen die mij eer kwamen bewijzen. …

Dag 10
Ik heb nog een mogelijk gevaar ontdekt. Zij heeft een boek over kinderverzorging. Ik weet dat ik dat boek de komende maanden vaak te zien zal krijgen. Mijn kleinste vorderingen zullen op de voet gevolgd worden en vergeleken met wat in het boek staat. Vergeet niet, dat dat betekent dat ik alleen maar met iets op te proppen hoef te komen dat niet in de inhoudsopgave staat om Haar totaal van slag te brengen.

Dag 11
Omdat Zij totaal uitgeput was door mijn voortdurende vraag om gevoed te worden, verklaarde Hij grootmoedig dat Hij me die avond onder Zijn hoede zou nemen, zodat Zij van een ‘welverdiende’ rust zou kunnen genieten.
Maar het was gewoon zielig. Hij is nog zenuwachtiger dan Zij. Hij keek de hele tijd in dat boek alsof Hij een bom moest demonteren met behulp van een schriftelijke cursus. Het duurde niet langer dan drie kwartier. Toen holde Hij in een staat van volslagen paniek de trap op om Haar wakker te maken, overtuigd dat ik leed aan iedere ziekte uit de inhoudsopgave. Het enige dat Hem in die drie kwartier was gelukt, was mij een schone luier omdoen. Nou, gelukt… Maar tjonge, wat was hij trots op zichzelf. ‘Het kan de luier niet zijn,’ verklaarde Hij, toen ze samen naar beneden holden om mijn (niet bestaande) symptomen na te trekken aan de hand van de lijst van afschuwelijke kinderziekten. ‘Ik heb baby een schone luier omgedaan.’ Dat zullen we de komende tijd nog vaak te horen krijgen. Ik zie hem al bij de borrel met een quasi-bescheiden grijns tegen zijn vrienden zeggen: ‘Ik doe ook mijn deel. Natuurlijk brengt mijn vrouw het grootste deel van de tijd met de baby door, omdat ik de hele dag op mijn werk zit, maar wanneer ik thuis ben help ik een handje mee. Ik bedoel, om maar eens wat te noemen … ik doe baby schone luiers om.’ Echt De Nieuwe Man, die vader van mij.

Uit ‘Dagboek van een ettertje’ door Simon Brett